پیام مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی در ایام فاطمیه

                                                                                  بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله ربّ العالمین والصّلاهٔ والسّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطاهرین سیّما الصدّیقهٔ الشهیدهٔ فاطمهٔ الزهراء واللعن علی أعدائهم اجمعین.

این ایّام مصادف است با شهادت بزرگ‌ترین بانوی جهان اسلام حضرت فاطمه زهرا؛ آن حقیقت، گوهری است که تاکنون ابعاد وجودی‌اش برای اهل فکر و بصیرت به صورت صحیح و دقیق روشن نگشته است و او را فاطمه گفته‌اند؛ زیرا که خلق از کنه معرفت او محرومند.(۱) ذاتی که از غضب او پیامبر (صلی الله علیه و آله) و حق تعالی غضب می‌کنند و از رضایت او خشنود می‌گردند.(۲)

حقیقتی که می‌توان گفت علاوه بر این که محور اهل کساء است،(۳) محور اصلی اهل‌بیت در آیه تطهیر است(۴) و از شعاع وجودی او اراده حقّ تعالی بر إذهاب رجس و تطهیر آنان تعلّق گرفت.

ما که اکنون مفتخر به پیروی از آن بانوی گرامی و فرزندان معصوم وی هستیم، باید در شرایط کنونی آگاهی بیشتر نسبت به افکار و اندیشه‌ها و دستورالعمل‌های آنان داشته باشیم و مبادا در انجام وظایف خود کوتاهی نماییم. لازم است علمای بلاد و خطبای محترم علاوه بر آن که مجالس عزاداری را هر چه با شکوه‌تر انجام می‌دهند، ابعاد معنوی و علمی آن حضرت را مورد توجّه خاص قرار دهند و بحمدالله مکتب تشیّع مشحون از استدلال و منطق است و اهل انصاف و تدبّر به راحتی در برابر آن خضوع می‌نمایند.

دشمن، امروزه به خوبی دریافته است که برای تهی نمودن این ملّت و سیطره بر امور آنان، باید آنچه را که تجلّی اعتقادات و ایمان مردم است، خاموش و کم رنگ سازد، روزی با جهالت تامّ و تمام، گریه و عزاداری بر حضرت سیّدالشهداء(علیه السلام) را امری لغو، و مورد شبهه قرار داده و روزی در شهادت فاطمه زهرا علیهاالسلام تردید می‌کند؛ در حالی که این امر از واضحات تاریخ اسلام است.

معاندان بدانند اگر به خیال خود در شهادت آن حضرت شبهه‌ای را القاء کنند، هرگز نمی‌توانند در مظلومیّت ایشان و ستم‌هایی که بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به ایشان وارد شد(۵)، خدشه‌ای را تصوّر نمایند؛ عمر کوتاه وی، خطبه آتشین و سراسر استدلالی او در مسجدالنّبی(صلی الله علیه و آله)(۶)،گریه‌های شبانه روزی ایشان(۷) و دفاع محکم آن حضرت از حریم ولایت(۸)، همه ادلّه روشنی بر مظلومیّت آن بانو است و از این جهت، جهان اسلام در مظلومیّت او و شوهرش همیشه عزادار و سوگوار است.

انقلاب اسلامی، از توجه خاصّ ملّت ایران به همین ایّام، نشأت گرفت و امروزه بهترین عامل برای حفظ و تداوم آن، اهمیّت دادن به چنین ایّامی است؛ لازم است مؤمنین و پیروان اهل‌بیت (علیهم السلام) به ایّام فاطمیّه بیش از گذشته اهتمام ورزیده و نگذارند این حادثه ناگوار در لابلای حوادث دیگر کم رنگ شود؛ و خصوصاً روز سوّم جمادی الثّانی که از طرف دولت جمهوری اسلامی تعطیل عمومی اعلام شده است را مورد عنایت خاص قرار دهند. باشد که آن حضرت را که مادر فرهنگ تشیّع است، در این راه همراهی نماییم و در روز قیامت مورد شفاعت خاص ایشان و اولاد طاهرینش قرار گیریم.

مدّتی است مطالبی عاری از حقیقت و کاشف از عناد و لجاج در مورد ایشان گفته یا نوشته می‌شود که وجدان هر منصف و علاقمند به حقیقت را جریحه‌دار می‌سازد. صحیح است که مسأله وحدت مورد تاکید معمار بزرگ انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (قدس سره) بود؛ امّا مقصود آن حضرت این نبود که شیعه از مبانی اعتقادی متقن و محکم خویش دست بردارد و شاهد کذب و دروغ حتّی نسبت به فاطمه زهرا علیهاالسلام باشد؛ بلکه به وضوح مقصود ایشان این بود که مسلمین عموماً در برابر دشمنان اسلام، ابرقدرت جهانی متحد شوند تا دشمن نتواند در حقیقت اسلام رخنه ایجاد نماید.

اینک بر شیعیان و پیروان اهل‌بیت علیهم السلام است که دوشنبه روز سوّم جمادی الثانی را که برحسب روایات صحیحه مصادف با شهادت آن حضرت بوده را هر چه باشکوه‌تر عزاداری نمایند و مجالس و محافل آن حضرت را کمّاً و کیفاً رونق بخشیده، و با دستجات عزادار در کوچه‌ها و خیابان‌ها ظاهر شوند تا فی الجمله حقّ آن شهیده را ادا کرده باشیم. پیدا است که بی تفاوتی در این رابطه آثار منفی نگران کننده در پیش خواهد داشت.(۹)

والسّلام علی جمیع إخواننا المؤمنین و رحمهٔ الله و برکاته.

محمّد فاضل لنکرانی

پی‌نوشت‌ها:

۱- تفسیر فرات کوفی ۱: ۵۸۱ ح ۷۴۷، بحارالأنوار ۴۳: ۶۵ ح ۵۸، عوالم العلوم فاطمهٔ الزهراء(علیها السلام)

۲- المستدرک علی الصحیحین ۳: ۱۶۷ ح ۴۷۳۰، مقتل الحسین(علیه السلام)خوارزمی ۱: ۵۲، ۶۰، اسد الغابهٔ ۶: ۲۲۷، ذخائر العقبی: ۳۹.

۳ و ۴- فضائل أهل‌البیت (علیهم السلام): ۷۹ ح ۱۰۲ و ص ۸۹ ـ ۹۰ ح ۱۱۹ ـ ۱۲۱ و ص ۱۳۷ ح ۲۰۱ و ص ۱۸۳ ح ۲۷۳ / مسند احمد ۱: ۷۰۹ ح ۳۰۶۲، و ج ۴: ۵۱۶ ح ۱۳۷۳۰ / سنن ترمذی ۵: ۳۵۱ ـ ۳۵۲ ح ۳۲۱۸ و ۳۲۱۹ و ص ۶۶۳ ح ۳۷۹۶، جامع البیان ۱۲: ۱۰ـ۱۴ ح ۲۸۴۸۸ ـ ۲۸۵۰۶.

۵- از جمله ظلم‌هایی که به ایشان وارد شد هجوم به خانه او و آتش زدن آن و ضرب و جرح او برای مجبور کردن علی(علیه السلام) به بیعت و محروم کردن او از میراث و مصادره فدک و ... که به بعضی از منابع آن اشاره می‌کنیم:

مسند احمد ۱: ۱۹ ح ۹ و ص ۲۰ ح ۱۴، صحیح بخاری ۴: ۲۵۲ ح ۳۷۱۱ و ۳۷۱۲، سنن أبی داوود ۳: ۲۴۵ ـ ۲۵۵ ح ۲۹۶۳ ـ ۲۹۷۷، تاریخ طبری ۳: ۲۰۷ ـ ۲۰۸، السنن الکبری بیهقی ۹:۴۲۸ ـ ۴۴۱ ح ۱۲۹۹۸ ـ ۱۳۰۱۵، تاریخ یعقوبی ۲: ۱۲۶، شرح نهج البلاغهٔ ابن أبی الحدید ۲: ۲۱ ـ ۶۱، و ج ۶: ۵ ـ ۱۲ و ص ۴۶ ـ ۵۲، و ج ۱۶: ۲۷۴، و ج ۱۷: ۱۶۸،

۶ - مقتل الحسین(علیه السلام) خوارزمی ۱: ۷۷ ـ ۷۸، شرح نهج البلاغهٔ ابن أبی الحدید ۱۶: ۲۱۱ ـ ۲۱۳.

۷ - المستدرک علی الصحیحین ۳: ۱۷۷ ـ ۱۷۸ ح ۴۷۶۳، حلیهٔ الأولیاء ۲: ۴۳، مقتل الحسین(علیه السلام)

۸ - البته یکی از موارد دفاع، همان خطبه ایشان است در مسجدالنبی(صلی الله علیه وآله)، و مورد دیگر آن دفاع ایشان از حضرت علی(علیه السلام) هنگام هجوم به منزل و آتش زدن در منزل و ضرب و جرح او برای دستگیری و وادار کردن حضرت علی(علیه السلام) به بیعت و ... که بعضی از مصادر آن را ذکر می‌کنیم:

تاریخ طبری ۳: ۲۰۲، تاریخ یعقوبی ۲: ۱۲۶، شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید ۲: ۲۱، ۴۵، ۵۰، ۵۶ ـ ۵۷، و ج ۶: ۴۶ ـ ۵۲، لسان المیزان ۴: ۷۰۷ رقم ۵۷۵۲، کنز العمال ۵: ۶۳۲ ح ۱۴۱۱۳.

۹- بخشی از سخنرانی ایشان در سال ۱۸/۵/۸۱ .